Cary Grant – hollywoodzki amant i komik
Cary Grant, 1943 r., fot. Macfadden Publications
„Każdy chciałby być Carym Grantem. Nawet ja chciałbym być Carym Grantem!” – mówił o sobie słynny gwiazdor dawnego Hollywood, który wniósł do amerykańskiego kina brytyjski humor i elegancję. Laureat honorowego Oscara za całokształt twórczości był jednym z najczęściej angażowanych aktorów Alfreda Hitchcocka, ulubieńcem kobiet, a także pierwszym poważnym pretendentem do roli słynnego Agenta 007, Jamesa Bonda.
Cary Grant – w drogę
Cary Grant, którego prawdziwe nazwisko brzmiało Archibald Alexander Leach, urodził się 18 stycznia 1904 roku w Bristolu, w Wielkiej Brytanii. Pochodził z ubogiej rodziny krawca i szwaczki. Dzieciństwo Cary’ego z pewnością nie należało do szczęśliwych; jego ojciec borykał się z chorobą alkoholową, zaś matka trafiła do zakładu psychiatrycznego, gdy chłopiec miał zaledwie 9 lat.
Wyalienowany i sprawiający problemy wychowawcze Cary jako czternastolatek opuścił rodzinny dom i dołączył do trupy objazdowej „The Penders”, z którą występował jako akrobata, tancerz oraz wykonawca piosenek. W 1920 roku grupa udała się na tournée do Stanów Zjednoczonych, gdzie młody aktor rozwijał swoje umiejętności występując w wodewilach oraz na deskach nowojorskich teatrów.
Cary Grant – witaj Hollywood!
Zdolny i emanujący osobistym urokiem Cary Grant wyróżniał się spośród swoich scenicznych współtowarzyszy, co jako pierwsza doceniła hollywoodzka wytwórnia filmowa Paramount Pictures. Związany ze studiem 7-letnim kontraktem Grant zadebiutował na wielkim ekranie w 1932 roku w komedii To jest ta noc (1932). W tym samym roku Anglik wystąpił również m.in. w Blond Venus (1932) Josefa von Sternberga z Marleną Dietrich; odtąd aktor niezmiennie grywać będzie role pierwszoplanowe.
Cary Grant w filmie Północ – północny zachód
Produkcjami, które przyniosły Cary’emu Grantowi rozgłos były, zrealizowane w 1933 roku, kasowe hity – Lady Lou i Nie jestem aniołem, w których partnerowała mu Mae West. Aktorka, podobnie jak i żeńska część publiczności, była zachwycona swoim kolegą z planu. Dobra passa nie trwała jednak bez końca; w kolejnych latach gwiazdor wystąpił w szeregu filmów będących porażkami box office’a, a także trafił na pierwsze strony gazet za sprawą burzliwego małżeństwa i głośnego rozwodu z Virginią Cherrill (pierwszą z pięciu żon Granta). Kariera aktora szczęśliwie odrodziła się za sprawą filmu Sylvia Scarlett (1935), w którym to po raz pierwszy wystąpił u boku Katharine Hepburn. Ze znaną aktorką gwiazdor nakręcił jeszcze m.in. zwariowaną komedię Drapieżne maleństwo (1938) oraz przeniesioną na ekrany broadwayowską sztukę Filadelfijska Opowieść (1940).
Blask sławy Cary’ego Granta
W następnych latach będący u szczytu popularności Cary Grant wciąż udowadniał widzom swój komediowy dryg, występując w zabawnych i cieszących się sukcesem produkcjach, takich jak Dziewczyna Piętaszek (1940) Howarda Hawksa, Moja najmilsza żona (1940) Garsona Kanina czy Arszenik i stare koronki (1944) w reżyserii Franka Capry. W komedii Grant czuł się najlepiej i ten gatunek wyraźnie dominuje w jego emploi, jednak na wysoką pozycję aktora w światowym kinie jeszcze bardziej znaczący wpływ miały jego role w niezapomnianych dreszczowcach Alfreda Hitchcocka.
Cary Grant i Ingrid Bergman w filmie Osławiona
Pod kierunkiem mistrza suspensu aktor nakręcił klasyki filmu, takie jak: Podejrzenie (1941) z Joan Fontaine, Osławiona (1946) z Ingrid Bergman, Złodziej w hotelu (1955) z Grace Kelly czy Północ – północny zachód(1959), gdzie partnerowała mu Eve Marie Saint. Z tego ostatniego obrazu pochodzi słynna scena z samolotem, przed którym Cary Grant ucieka w pole kukurydzy. Nie dziwi więc fakt, że głównie za sprawą tego szpiegowskiego thrillera oraz nienagannej prezencji aktora, był on w pierwszej kolejności brany pod uwagę przy obsadzaniu głównej roli w filmie inicjującym serię o przygodach słynnego agenta Jamesa Bonda – Doktor No (1962). Ostatecznie jednak rola ta powędrowała do Sean’a Connery’ego.
Cary Grant – zmierzch
Cary Grant i Audrey Hepburn w filmie Szarada
Zanim w 1966 roku Cary Grant zaskoczył całe środowisko filmowe i ogłosił swoją decyzję o odejściu na wcześniejszą emeryturę, aktor wystąpił w kilku obrazach, spośród których na szczególne wyróżnienie zasługują historie miłosne Niezapomniany romans (1957) z Deborah Kerr i Niedyskrecja (1958) z Ingrid Bergman oraz komedia sensacyjna Szarada (1963) z Audrey Hepburn. W 1970 roku Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej przyznała gwiazdorowi honorowego Oscara za „unikalne opanowanie sztuki aktorstwa filmowego”.
82-letni Cary Grant zmarł 29 listopada 1986 roku w Davenport w stanie Iowa. Aktor znalazł się na drugim miejscu na liście najlepszych odtwórców ról wszech czasów sporządzonej w 1999 roku przez Amerykański Instytut Filmowy.
Literatura:
Leksykon gwiazd kina amerykańskiego,pod red. Hoffmann Henryk, Hoffman-Napieralska Beata, Hoffman Katarzyna, Warszawa 2006.
