Top 10 – czego (być może) nie wiesz o “Sprawie Kramerów”

Sprawa Kramerów (1979) to film kameralny, wyprodukowany bez hollywoodzkiego rozmachu. A jednak obraz Roberta Bentona (scenarzysty i reżysera w jednej osobie) zwrócił uwagę widzów i zdobył uznanie krytyków. Wcześniej nie sięgano po problematykę rozpadu rodziny i jej rozmaitych konsekwencji, by stworzyć poważne, społecznie istotne dzieło.

Robert Benton podjął więc pewne ryzyko, czego efektem był film uznawany do dziś za jeden z najlepszych w historii kina – nie tylko ze względu na temat, ale przede wszystkim dzięki znakomitym kreacjom Dustina Hoffmana oraz mało wówczas znanej Meryl Streep. Oto 10 mniej znanych faktów związanych z tym słynnym filmem.

1. Film Sprawa Kramerów zdobył blisko 40 prestiżowych nagród.

W tym m.in. 5 Oscarów, w kategoriach uznawanych za najważniejsze: najlepszy film, reżyser, scenariusz, aktor i aktorka drugoplanowa.

2. Robert Benton początkowo chciał, by rolę Teda Kramera zagrał Al Pacino.

Zwrócił uwagę na Dustina Hoffmana dopiero wtedy, gdy Pacino odmówił. Benton długo zastanawiał się też, komu powierzyć rolę Joanny, żony Teda. Jego faworytką była Kate Jackson, znana z serialu Aniołki Charliego. Ta jednak nie przyjęła propozycji, ze względu na swoje telewizyjne zobowiązania. Rolę odrzuciła także Jane Fonda. Innymi kandydatkami były Susan Sarandon, Goldie Hawn oraz Diane Keaton.

3. Meryl Streep była obecna na ekranie przez niewiele ponad kwadrans

… a zdobyła za rolę Joanny Kramer swojego pierwszego Oscara. Była to jej druga nominacja po Łowcy jeleni. Wygraną statuetkę zostawiła przez przypadek…w toalecie. Również dla Dustina Hoffmana było to pierwsze oscarowe zwycięstwo, pomimo wcześniejszych nominacji: za kultowego Absolwenta oraz filmy Nocny kowboj i Lenny.

4. Ośmioletni Justin Henry, grający syna Teda i Joanny Kramerów, otrzymał nominację dla najlepszego aktora drugoplanowego.

Był wówczas najmłodszym nominowanym w tej kategorii oraz w jakiejkolwiek innej, w całej historii Oscarów. Do dzisiaj żadnej z młodych gwiazd nie udało się pobić tego rekordu. Odbierając swoją nagrodę Dustin Hoffman powiedział, że jeśli Justin przegra ponownie, Akademia będzie musiała dać mu ‘’honorowego Oscara za osiągnięcia życia’’.

5. Podczas pracy na planie Sprawy Kramerów Dustin Hoffman dowiedział się, że jego żona, Anne Byrne, złożyła pozew rozwodowy.

Hoffman powiedział: “Ok, wykorzystam to w filmie”. Meryl Streep w kilku wywiadach wspominała, że czuła, jak Hoffman skierował na nią całą swoją frustrację i gniew.

6. Słynna scena z lodami

(największa kłótnia między Tedem Kramerem i jego synkiem Billy’m, który odmawia kolacji i sięga do lodówki po deser) była zaimprowizowana przez Dustina Hoffmana i Justina Henry’ego. Robert Benton uznał, że wyszła doskonale i włączył ją do filmu.

7. W scenie pierwszego (po półtorarocznej nieobecności Joanny) spotkania Kramerów, wściekły Ted strąca ze stołu kieliszek.

Ten gest był pomysłem Dustina Hoffmana. Meryl Streep nie spodziewała się niczego podobnego – jej zdziwienie i lekkie przerażenie były naturalne. Jedyną osobą, którą Hoffman uprzedził, był kamerzysta. Scenę nakręcono w kawiarni J.G. Melon’s, na rogu Wschodniej 74 Ulicy i 3 Alei na Manhattanie. Kawiarnia istnieje do dziś, a na ścianie można podziwiać oprawione zdjęcie, przedstawiające Hoffmana i Streep podczas kręcenia pamiętnej sceny.

8. Meryl Streep sama napisała mowę sądową Joanny,

ponieważ uznała, że żadna kobieta nie przemawiałaby tak, jak w scenariuszu zaproponował to Robert Benton. Ten z kolei bez oporów przystał na wprowadzone przez Meryl zmiany. Ponadto Meryl chciała, by Joanna wydała się widzom cieplejsza oraz żeby łatwiej było zrozumieć jej postępowanie.

9. Dialog z ostatniej sceny: “Jak wyglądam/Wyglądasz wspaniale”

to zarejestrowany zupełnie przypadkiem fragment prywatnej rozmowy między Meryl Streep a Dustinem Hoffmanem. Robert Benton uznał, że to idealne zakończenie filmu.

10. Film jest adaptacją książki Avery’ego Cormana

urodzonego w Nowym Jorku powieściopisarza i eseisty, związanego m.in. z “The New York Times”. Powieść Kramer vs. Kramer została wydana w 1977 roku, dwa lata przed premierą filmu.

Udostępnij “Top 10 – czego (być może) nie wiesz o “Sprawie Kramerów” swoim znajomym.

Literatura:

Jeff Lenburg, Dustin Hoffman – Hollywood’s antihero, iUniverse 2001.