„Zezowate szczęście” Andrzeja Munka pokazuje groteskowe starcie człowieka z historią, jednocześnie zadając pytanie, na ile jednostka może mieć wpływ na swój los.

„Moulin Rouge!” to barwny obraz paryskiej bohemy z epoki „fin de siècle’u”: świata artystów, teatrów, kabaretów i nieskrępowanego korzystania z uroków życia.

„Eroica” pokazuje dwie odmiany polskiego bohaterstwa: to wywodzące się z romantyzmu oraz to racjonalne i praktyczne. Czy jednak opowiada się za którymś z nich?

„Rękopis znaleziony w Saragossie” Wojciecha J. Hasa pokazuje, czym naprawdę jest kino i jaka jest jego rola w symbolicznej wędrówce bohatera-widza ku samopoznaniu.

„Kanał” Andrzeja Wajdy to pierwszy film o Powstaniu Warszawskim. Nie tylko mocno wstrząsnął emocjami polskich widzów, ale także zapoczątkował Polską Szkołę Filmową.

„Ostatni dzień lata” to swoisty rozrachunek Tadeusza Konwickiego z epizodem socrealizmu, ale też egzystencjalistyczna w duchu opowieść o heroizmie istnienia.

„Uczta Babette”, film na podstawie powieści Karen Blixen, to opowieść o miłości do życia w każdych okolicznościach i o tym, że każdy może zamienić je w dzieło sztuki.

„Zakazane piosenki”, pierwszy w powojennej Polsce film fabularny, pokazuje wojnę przez pryzmat melodii, które urastają do rangi oręża w nierównej walce z okupantem.

„Ewa chce spać” do dziś śmieszy opartym na absurdzie burleskowym komizmem. Film z debiutującą Barbarą Kwiatkowską można nazwać kultową polską komedią lat 50.