10 najlepszych ról Shirley MacLaine

Shirley MacLaine rozpoczęła swoją karierę w latach 50. i do dziś pozostaje jedną z najbardziej lubianych i najwyżej cenionych gwiazd kina. Urzekała talentem i bezpretensjonalnością. Pojawiała się w filmach muzycznych oraz komediodramatach z przesłaniem, grywając inteligentne i urocze, choć nieco naiwne dziewczęta. Będąc już dojrzałą aktorką, tworzyła wyraziste kreacje kobiet o interesującej osobowości i trudnym charakterze.

Była sześciokrotnie nominowana do Nagrody Akademii. Napisała kilka autobiografii, w których przedstawiła między innymi swoje przekonania, fascynację filozofią New Age i opowiedziała o licznych podróżach. Dla wielu z nas jest przede wszystkim wspaniałą aktorką i legendą Hollywood.

Najlepsze filmy z Shirley MacLaine

1. Czułe słówka (Terms of Endearment, 1983, reż James L. Brooks)

Adaptacja wydanej w 1975 roku powieści Larry’ego McMurtry’ego. Shirley MacLaine stworzyła tu jedną ze swoich najlepszych kreacji. Zdobyła jedynego w swojej karierze Oscara. Czułe słówka to słodko-gorzka opowieść o niezwykle bliskiej, a jednocześnie trudnej relacji matki i córki. Aurora (matka – w tej roli znakomita MacLaine) i Emma (córka – doskonała kreacja dziś już zapomnianej przez Hollywood Debry Winger) są bohaterkami niezwykle interesującymi, a ich losy układają się w mądrą, czasem ciepłą i pogodną, czasem wzruszającą do łez historię.

Grana przez Shirley MacLaine Aurora jest kobietą trudną i nieprzystępną, tłumiącą naturalne potrzeby bliskości, czułości i radości życia. Mieszkający obok dawny astronauta, Garret (nagrodzona Oscarem rola Jacka Nicholsona), pomaga kobiecie znaleźć antidotum na gorycz samotności. To z kolei wpływa pozytywnie na relację Aurory z córką. Czułe słówka nagrodzono pięcioma Oscarami. Film Jamesa L.Brooksa uznawany jest za kultowy.

2. Garsoniera (The Apartment, 1960, reż Billy Wilder)

W tym filmie Shirley MacLaine stworzyła niezapomniany duet z Jackiem Lemmonem. Obraz Billy’ego Wildera to mądry, zabawny i wzruszający komediodramat z romantyczną nutą. Głównym bohaterem jest grany przez Lemmona C.C. Baxter, skromny pracownik biurowy. Udostępnia on swoje mieszkanie przełożonym, którzy sprowadzają tam kolejne uwiedzione dziewczęta. Baxter nie jest tym zachwycony, ale szefostwo wynagradza mu wszelkie niedogodności. Prawdziwy problem pojawia się, gdy Baxter znajduje w swojej garsonierze nieprzytomną pannę Kubelik.

Zna ją z biura i od pewnego czasu podkochuje się w niej, nie wiedząc, że jest kochanką szefa. Jack Lemmon jest w Garsonierze znakomity, ale w filmie tym również Shirley MacLaine, grająca Fran Kubelik, miała duże pole do popisu. Oboje zostali nominowani do Oscara.

3. Słodka Irma (Irma la Douce, 1963, reż Billy Wilder)

To kolejne ekranowe spotkanie Shirley MacLaine i Jacka Lemmona. Jest to niezwykle przyjemny w odbiorze komediodramat. Akcja filmu toczy się w Paryżu. Grany przez Lemmona Nestor pracuje jako policjant. Jego rejon to ulica Saint-Denis. Do obowiązków Nestora należy między innymi przepędzanie prostytutek. Jedna z nich zwraca uwagę naszego bohatera. Nestor zakochuje się w Słodkiej Irmie, granej przez Shirley MacLaine. Czy policjant zdobędzie serce królowej nocy?

Shirley MacLaine, jako Słodka Irma, oczarowała publiczność i krytyków. Po raz kolejny została nominowana do Oscara.

4. Długi tydzień w Parkman (Some Came Running, 1958, reż Vincente Minelli)

Rola w Długim tygodniu jest powszechnie uważana za przełomową w karierze Shirley MacLaine. Ekranowymi partnerami aktorki są tu Frank Sinatra i Dean Martin. Film, będący adaptacją powieści Jamesa Jonesa (autora m.in. Stąd do wieczności) to poruszający melodramat, ukazujący ciemne strony życia w małym amerykańskim mieście.

Głównym bohaterem jest grany przez Sinatrę Dave – pisarz i weteran wojenny. Shirley MacLaine gra tu zakochaną w nim i bezgranicznie mu oddaną Ginny – dziewczynę uroczą i naiwną. Jej kreacja wzrusza i na długo pozostaje w pamięci.

5. Stalowe magnolie (Steel Magnolias, 1989, reż. Herbert Ross)

W Stalowych magnoliach widzimy Shirley MacLaine dojrzałą i, po raz kolejny, wzbijającą się na wyżyny aktorskiego kunsztu. W tej wzruszającej opowieści o kilku niezwykłych, odznaczających się niesłychaną wewnętrzną siłą kobietach, Shirley tworzy jedną z najbardziej interesujących kreacji – zarówno w filmie Herberta Rossa, jak i w całej swojej karierze. Jej bohaterka, Ouiser Boudreaux, to nieco ekscentryczna, zgorzkniała, cyniczna i złośliwa dama z amerykańskiego Południa. Zawsze w złym humorze, opryskliwa i uparta, wydaje się całkowicie pozbawiona empatii. To pozory. Kobieta okaże się z czasem oddaną przyjaciółką i wartościowym człowiekiem.

Obok Shirley MacLaine wystąpiły Sally Field, Dolly Parton, Daryl Hannah, Olympia Dukakis i rozpoczynająca aktorską karierę Julia Roberts.

6. Słodka Charity (Sweet Charity, 1969, reż. Bob Fosse)

W tym filmie muzycznym Shirley MacLaine mogła wykorzystać zdobyte na scenach Broadwayu doświadczenie i zaprezentować talent taneczny. Jest to opowieść o Charity Valentine, nowojorskiej tancerce i wiecznej optymistce, która pomimo licznych zawodów miłosnych nie traci wiary w prawdziwą miłość. Widzimy, jak grana przez MacLaine bohaterka próbuje odmienić swoje życie. Na Shirley patrzy się z przyjemnością. Aktorka wręcz rozświetla ekran swoim joie de vivre. Sprawia, że dość długi film nie nuży widza i pozostawia bardzo miłe odczucia. Rolę Shirley MacLaine docenili zarówno widzowie, jak i krytycy.

7. Pocztówki znad krawędzi (Postcards from the Edge, 1990, reż. Mike Nichols)

To przejmujący komediodramat, którego scenariusz przygotowała Carrie Fisher. Jest to adaptacja jej własnej powieści, zawierającej liczne wątki autobiograficzne i ukazującej krytyczny obraz życia w Hollywood. W filmie Mike’a Nicholsa Meryl Streep występuje jako neurotyczna Suzanne Vale, córka dawnej gwiazdy hollywoodzkich musicali, Doris Mann – w tej roli znakomita Shirley MacLaine.

Tylko Carrie Fisher mogłaby odpowiedzieć nam na pytanie, jak bardzo Doris przypomina Debbie Reynolds (znaną z ról w filmach muzycznych aktorkę, prywatnie matkę Carrie) i jak wierny portret stworzyła MacLaine. Nie ulega jednak wątpliwości, że bez względu na podobieństwo czy jego brak, Shirley zagrała doskonale, tworząc postać wyrazistą i niezwykle interesującą.

8. Punkt zwrotny (The Turning Point, 1977, reż. Herbert Ross)

To bez wątpienia jeden z ważniejszych obrazów w dorobku Shirley MacLaine. Jest to jeden z pierwszych filmów, w których dojrzała już Shirley miała okazję stworzyć interesującą postać kobiety w średnim wieku, znającej już zarówno słodkie, jak i gorzkie smaki życia.

Shirley MacLaine gra tu DeeDee, dawną baletnicę, która przed laty porzuciła balet na rzecz życia rodzinnego. Gdy jej córka okazuje się obiecującą baleriną, trafia pod skrzydła Emmy (wspaniała rola Anne Bancroft), dawnej koleżanki i rywalki DeeDee. Okazuje się, że DeeDee żałuje porzucenia kariery, natomiast Emma czuje do samej siebie żal, że wszystko poświęciła dla baletu, rezygnując z założenia rodziny. Obie bohaterki muszą pogodzić się z konsekwencjami dokonanych w młodości wyborów. Zarówno Shirley MacLaine, jak i Anne Bancroft otrzymały nominacje do Nagrody Akademii.

9. Wystarczy być (Being There, 1979, reż. Hal Ashby)

To adaptacja powieści Jerzego Kosińskiego, który był także współautorem scenariusza. Jest to refleksyjna, ale i niepozbawiona humoru opowieść o prostym ogrodniku, który przez lata żył odizolowany od prawdziwego świata. Po śmierci swego pracodawcy opuszcza dom, w którym spędził większość życia. Wskutek niezwykłych zbiegów okoliczności grany przez Petera Sellersa bohater staje się obserwatorem i mimowolnym uczestnikiem życia waszyngtońskich elit. Shirley MacLaine wciela się w filmie Ashby’ego w majętną Eve Rand, zafascynowaną Ogrodnikiem. Aktorka gra z niesłychanym wyczuciem. Zarówno ona, ja i Peter Sellers, stworzyli w tym filmie godne uwagi kreacje.

10. Jak zdobyć męża (Ask Any Girl, 1959, reż. Charles Walters)

To sympatyczna komedia, w której młodziutka Shirley MacLaine urzeka świeżością i naturalnością. Gra tu nieco naiwną Meg Wheeler – dziewczynę z prowincji, która przybywa do Nowego Jorku z konkretnym planem: chce znaleźć pracę i męża. Obiektem jej westchnień zostaje znany kobieciarz, Evan Doughton. Z pomocą jego brata, Milesa (w tej roli David Niven), Meg próbuje stać się ”kobietą idealną”, która mogłaby zdobyć serce Evana. Los jednak szykuje dla bohaterki pewną niespodziankę…

Można odnieść wrażenie, że ta sympatyczna komedia stworzona została zgodnie z wytycznymi Kodeksu Haysa, by zachęcić Amerykanki do pozostanie słodkimi i niewinnymi. Film Waltersa ogląda się jednak z prawdziwą przyjemnością, nie brak mu bowiem ponadczasowego uroku. To w znacznej mierze zasługa Shirley MacLaine.

Udostępnij “10 najlepszych ról Shirley MacLaine” swoim znajomym.