„W samo południe” – antyczna tragedia na Dzikim Zachodzie
„W samo południe” to nadwestern, który demitologizuje Dziki Zachód. Jednocześnie zaś arcydzieło Freda Zinnemanna urasta do alegorii współczesnej cywilizacji.
Category: Najlepsze filmy dźwiękowe
„Tramwaj zwany pożądaniem” – Eros i Tanatos
„Tramwaj zwany pożądaniem” – głośny film Elii Kazana – to historia o seksualnych instynktach, które dochodzą do głosu w dusznej atmosferze Nowego Orleanu.
„Portret damy” – kobiecość w okowach tradycji i konwenansu
„Portret damy” w reżyserii Jane Campion to film, który opowiada o dojrzewaniu kobiety, które staje się walką z obłudą i ograniczeniami społecznych konwenansów.
„Fortepian” Jane Campion – niema gra zmysłów
„Fortepian” to film o pozasłownej komunikacji, jako domenie świata kobiet. Jane Campion konstruuje tu język alternatywny, na który składają się muzyka, dotyk i obraz.
„Jaśniejsza od gwiazd” – anatomia miłości
„Jaśniejsza od gwiazd” w reżyserii Jane Campion to eteryczna opowieść o pierwszej miłości, która mimo ulotnych skrzydeł motyla, naznacza nas piętnem cierpienia.
„Siódma pieczęć” – puste niebo Bergmana
„Siódma pieczęć” to jeden z najbardziej metafizycznych filmów Ingmara Bergmana. Dzieło stawia pytania o istnienie Boga i sens egzystencji naznaczonej dramatem śmierci.
„Noce i dnie” – polskie „Przeminęło z wiatrem”
„Noce i dnie” w reżyserii J. Antczaka to epicki film, który w dziejach jednego rodu odzwierciedla trudną polską historię. Nazwano go polskim „Przeminęło z wiatrem”.
„Osiem i pół” – Felliniego traktat o przemijaniu
“Osiem i pół” Federico Felliniego to wielki film, w którym twórca obnaża siebie i świat kina, a także buduje przejmującą narrację o ludzkim przemijaniu.
„Wszystko o Ewie” – triumf miłości w teatrze życia
„Wszystko o Ewie” Josepha Mankiewicza stanowi doskonały portret nowojorskiego teatru i jego okrutnych reguł. Scena jest tu również wymowną metaforą życia.
„Bulwar Zachodzącego Słońca” – mroczny cień Hollywood
„Bulwar Zachodzącego Słońca” demitologizuje amerykańską Fabrykę Snów. Wybitny film Bill’ego Wildera jest również hołdem dla niemego kina i wielkości jego gwiazd.
„Nakarmić kruki” – gorzki smak dzieciństwa
„Nakarmić kruki” Carlosa Saury to opowieść o dramatycznej inicjacji w dorosłość. Film pokazuje, że ceną owego wtajemniczenia jest zawsze bezpowrotna utrata niewinności.
„Kuzynka Angelica” – opowieść o (nie)pamięci
W „Kuzynce Angelice” Saura opowiada o historii Hiszpanii przez pryzmat doświadczeń naocznego świadka. Reżyser otwiera ją kluczem pamięci i zapomnienia.