„Od nowa” – tajemnice nowojorskiej socjety

Od nowa serial

 

Tytuł: “Od nowa” (oryg. “The Undoing”)

Rok produkcji: 2020 (serial TV)

Reżyseria: Susanne Bier

Obsada: Nicole Kidman, Hugh Grant, Donald Sutherland, Edgar Ramirez, Ismael Cruz Cordova, Matilda De Angelis, Noah Jupe i inni

 

 

 

Miniserial „Od nowa” to sprawnie zrealizowana kryminalna intryga, ciekawi bohaterowie, a przede wszystkim fascynujący obraz nowojorskiej elity. Szczególne miejsce przypadło tu odtwórczyni głównej roli – Nicole Kidman, której osoba stanowi interesujący łącznik z portretem socjety Kalifornii, prezentowanym w serialu „Wielkie kłamstewka”. Aktorka w obu produkcjach jest postacią pierwszoplanową i ujawnia mroczne sekrety swojej sfery społecznej.

„Od nowa” – mroczna kryminalna intryga

Akcja miniserialu „Od nowa” rozgrywa się w Nowym Jorku, w kręgach zamożnej elity. Grace Fraser (Nicole Kidman) jest wziętą psychoterapeutką prowadzącą udane życie rodzinne i zawodowe. Wraz z mężem, znanym dziecięcym onkologiem (w tej roli Hugh Grant), wychowują dorastającego syna Henry’ego (Noah Jupe). Pewnego dnia ich perfekcyjne życie rozpada się jednak na kawałki. Otóż, okazuje się, że po szkolnej uroczystości matka jednej z uczennic uczęszczającej do prywatnej szkoły Henry’ego, Elena Alves (Matilda De Angelis), zostaje zamordowana. Natychmiast rusza policyjne śledztwo, a Jonathan dziwnym zbiegiem okoliczności wyjechał właśnie na konferencję naukową do Cleveland i nie można się z nim skontaktować…

Coraz bardziej przerażona Grace, która musi się zmierzyć z własnymi lękami, dochodzeniem i narastającym ostracyzmem ze strony elitarnego środowiska, udaje się po pomoc do swojego ojca, Franklina Reinhardta (Donald Sutherland).

Serial Od nowa recenzja

„Od nowa” – kolejny udany serial Davida E. Kelley’a

Serial „Od nowa” powstał na podstawie powieści Jeana Hanffa Korelitza z 2014 roku pod tytułem „Nie chciałaś wiedzieć”. Wyprodukował go David E. Kelley, twórca słynnych „Wielkich kłamstewek”, a za kamerą stanęła świetna duńska reżyserka, Susanne Bier, laureatka Oscara za film „W lepszym świecie”. Serial zyskał status najchętniej oglądanej produkcji na platformie HBO w 2020 roku. Zdobył również liczne nominacje do prestiżowych nagród, jak Złote Globy, Emmy czy Amerykańska Gildia Aktorów i Producentów Filmowych.

Całość została bardzo dobrze przemyślana i rozplanowana pod względem konstrukcji akcji. Intrygująca czołówka doskonale współgra z tajemniczym i nieco mrocznym klimatem filmu. Widzimy tu mianowicie małą dziewczynkę, której aparycja przypomina główną bohaterkę. Dziecko biegnie za ogromną bańką mydlaną. W kulminacyjnym momencie zabawy bańka jednak pęka i się rozpryskuje, podobnie jak destrukcji ulega złudzenie Grace o jej idealnym życiu. Również sielska muzyka nagle się urywa, a widz ma wrażenie, że budzi się z baśniowego snu. Ciekawą ścieżkę dźwiękową do filmu stworzyli bracia Evgueni i Sacha Galperine.

„Od nowa” – Nicole Kidman w centrum nowojorskiej elity

„Od nowa” to serial, który otwarcie nawiązuje do wcześniejszych „Wielkich kłamstewek”. Można powiedzieć, że mamy niejako do czynienia z lustrzanym odbiciem tej samej problematyki: mrocznego oblicza amerykańskiej socjety. Obie produkcje łączy podobne środowisko (najzamożniejsze grono obywateli), wątek kryminalny demaskujący prawdziwą twarz wewnętrznych patologii i osoba głównej bohaterki, kreowanej przez tę samą aktorkę – Nicole Kidman. A więc: amerykańskie wschodnie i zachodnie wybrzeże są tu jak dwie strony tej samej monety, pozornie zupełnie odmienne, w gruncie rzeczy bliskie i równie zakłamane.

Od nowa 2020 HBO

Trzeba powiedzieć, że w roli Grace Nicole Kidman jak zwykle stanęła na wysokości zadania, prezentując na ekranie swoje największe atuty: połączenie kobiecej delikatności, zjawiskowej urody, niepospolitej inteligencji i siły, która daje o sobie znać dopiero podczas największego kryzysu. Co więcej, ta postać stanowi kwintesencję nowojorskiego blichtru i szyku. Jej wspaniałe, idealnie skrojone stroje, perfekcyjny makijaż i dobrze dobrana fryzura podkreślają przynależność bohaterki do wyższej klasy społecznej. Grace nieco różni się od Celeste z kalifornijskiego miasteczka. Kreacje bohaterki wskazują na pewność siebie i niezależność kobiety. Trudno wyobrazić ją sobie w roli ofiary, ponieważ Grace to wcielenie racjonalności i znawczyni ludzkiej psychiki. A jednak ta pozornie niezłomna bohaterka w obliczu osobistego kryzysu, całkowicie traci instynkt, na powrót staje się niejako małą dziewczynką. Dlatego największego oparcia szuka u ojca.

Serial „The Undoing” – ojcowska siła

Bardzo ciekawie w „Od nowa” rysują się kategorie męskości i kobiecości. Wydaje się, że sama metoda opisywania bohaterów jest tu nieco inna niż w „Wielkich kłamstewkach”. Serial „Big Little Lies” skupiał się bowiem na świecie kobiet i stanowił głęboką introspekcję w ich wewnętrzne pragnienia oraz motywacje. W „Od nowa” nie wnikamy tak mocno w psychologię postaci, obserwujemy je raczej w działaniu. Co więcej, głównym źródłem siły dla bohaterki okazuje się tu mężczyzna-ojciec. To on stanowi jedyne oparcie w niepewnym świecie, w którym nikomu nie można już zaufać. Trudno nie docenić w tym miejscu świetnej roli Donalda Sutherlanda, jako dziarskiego faceta potrafiącego w odpowiednim momencie stanąć w obronie córki i wnuka, wykorzystując do tego celu wszelkie dostępne metody.

The Undoing serial

To wkroczenie na ekran silnego mężczyzny wydaje się niezwykle znaczące. W czasach kryzysu męskości i niejednoznacznego definiowania męskiej roli społecznej, taka postać jest bardzo budująca. Figura ojca wydaje się opierać kryzysom, a relacja ojciec-córka zyskuje rangę jednego z najważniejszych związków, stanowiących podstawę kobiecego poczucia bezpieczeństwa. I po raz kolejny okazuje się, że członkowie nowojorskiej elity są zwykłymi śmiertelnikami, a o szansach przetrwania trudnych doświadczeń ważniejsze od pieniędzy okazują się międzyludzkie więzy.

Avatar photo

Agnieszka Czarkowska-Krupa

Redaktor Naczelna i Wydawca portalu Oldcamera.pl, dr nauk humanistycznych UJ, autorka książki "Paraboliczność w polskiej prozie historycznej lat 1956 – 1989" (Semper, 2014). Współautorka i redaktorka książki “Twarze i maski. Ostatni wielcy kochankowie kina” (E-bookowo, 2021). Miłośniczka kina i literatury. Pisała w książkach zbiorowych: "Podmiot w literaturze polskiej po 1989 roku. Antropologiczne aspekty konstrukcji", pod red. Żanety Nalewajk, (Elipsa, 2011) oraz "Etyka i literatura", pod red. Anny Głąb (Semper, 2014). Ma na swoim koncie prestiżowe publikacje dla Polskiej Akademii Nauk (“Ruch Literacki”), artykuły w czasopismach naukowych (“Tekstualia”, “Zeszyty Naukowe KUL”), periodykach artystycznych (“FA-art”) i w portalach internetowych. Pracowała jako wykładowca akademicki w Instytucie Mediów i Dziennikarstwa w Wyższej Szkole Teologiczno-Humanistycznej, gdzie pełniła również funkcje promotora i recenzenta prac dyplomowych. Prywatnie mama Sebastiana i Olgi.