Top 20 – najlepsze filmy erotyczne

Filmy erotyczne, a więc o seksie jako jednej z najważniejszych dziedzin życia, odegrały ważną rolę w historii kina. Które dzieła należą do najsłynniejszych obrazów erotycznych X Muzy?

Seks był obecny w kinie od momentu jego powstania. Granica intymności pokazywanej w filmie przesuwała się jednak dość wolno. Można powiedzieć, że od pierwszych scen pocałunków do sfilmowania erotycznego aktu minęła co najmniej epoka.

Erotyka, jako istotny składnik filmu, pojawiła się po raz pierwszy w krótkometrażowym dziele Pocałunek z 1896 roku w reżyserii Williama Heise. Mimo że utwór wzbudził powszechne zgorszenie, nie przeszkodziło to ówczesnym twórcom w sięganiu po motywy seksualne. Epoka kina jarmarcznego była pod tym względem dość liberalna, nie obowiązywały bowiem wówczas jeszcze ścisłe granice obyczajowego tabu w kinie.

Jako pierwsza po tematykę seksualną sięgnęła francuska wytwórnia Pathe, w której produkowano takie filmy, jak np. Kąpiel Paryżanki (1897), gdzie nagość znajdowała uzasadnienie w czynnościach związanych z toaletą. Wkrótce jednak kino zaczęło aspirować do rangi sztuki, a seks w kinie wykorzystywano jako wabik dla niezbyt wymagającej publiczności stracił swoją rację bytu. Jedynie komediowa burleska opierała się tej zasadzie. W dziełach Macka Senneta pojawiały się zatem „Bathing Beauties”, czyli młode roznegliżowane dziewczęta, służące jako wizualna atrakcja.

Filmy erotyczne a zmysłowe wampy

Istotnym etapem na drodze przełamywania erotycznego tabu w filmie był okres aktorek-wampów. Epokę tę otworzyła Theda Bara, pierwsza filmowa femme fatale – piękna, bezczelnie seksowna i otwarcie uwodząca niewinnych mężczyzn. Filmy takie, jak Carmen, Salome czy Diablica nawet dziś mogą zadziwiać odwagą w eksponowaniu kobiecego ciała.

W ślad za Thedą Barą pojawiły się inne kobiety-wampy. Do najbardziej znanych należały Clara Bow i Mae West. Pierwsza z nich, rudowłosa piękność, była znana jako It Girl. Stała się symbolem seksualnego wyzwolenia, co znajdowało odzwierciedlenie również w życiu prywatnym gwiazdy. Szczególnie znaczące pod tym względem były jej kreacje w filmach: Ona ma coś (1927) czy Red Hair (1928). Mae West słynęła z kolei z niezwykle prowokacyjnych ról, np. w Nie jestem aniołem (1933), ostatnim jej filmie, który nie został ocenzurowany.

Historia filmu erotycznego – od Ekstazy po Brigitte Bardot

W 1932 roku w świecie filmu wybuchł wielki obyczajowy skandal. Na ekrany wszedł czechosłowacki utwór Ekstaza z Hedy Lamar w roli głównej. Film Gustava Machatego pokazywał sceny z zupełnie nagą aktorką (podczas w kąpieli w jeziorze), a także zbliżenie seksualne. Obraz został potępiony przez samego papieża Piusa XI, a także zakazany w Niemczech i w USA.

Ostatnim kamieniem milowym w podejściu do seksu w kinie był film I Bóg stworzył kobietę (1956) z niezapomnianą Brigitte Bardot. Już w pierwszej scenie pojawiła się tu naga piękna dziewczyna, zupełnie nieskrępowana swoją wyeksponowaną cielesnością. Co więcej, bohaterka romansowała z kilkoma mężczyznami jednocześnie, swobodnie dobierając sobie kochanków. Film ten otworzył nową epokę w dziejach kina. Brigitte Bardot stworzyła zupełnie nowy model kobiecości – bezpruderyjnej, odważnej i naturalnej. Nie była to już wystylizowana kobieta-wamp, ale zwyczajna dziewczyna z rozwianymi włosami, dla której seks jest celem samym w sobie i normalnym aspektem życia.

Filmy erotyczne

1. Ostatnie tango w Paryżu (Ultimo tango a Parigi)

Ostatnie tango w Paryżu (1971) Bernardo Bertolucciego to niewątpliwie film, który otworzył w kinie epokę śmiałego opowiadania o seksie. Dzieło pokazuje krótki, ale bardzo intensywny związek dojrzałego Amerykanina (Marlona Brando) i młodej Francuzki (Maria Schneider). Nad obrazem unosi się atmosfera przesytu i dekadencji, w której sadomasochistyczne doznania erotyczne stają się jedyną metodą wyrwania się z marazmu życia.

Bertolucci to włoski reżyser, który w sposób szczególny zapisał się w historii filmowego seksu. Ostatnie tango w Paryżu jest obrazem pokazującym, że erotyka stanowi psychoanalityczny klucz do życia człowieka, ale też całej kultury i jej tabu. W sposób szczególny odwołuje się tu reżyser do mitu orfickiego – opowiadającego o mężczyźnie, który nie może sobie poradzić ze śmiercią ukochanej i dlatego dąży do samounicestwienia. Sam powiedział o własnym filmie: “Chciałem opisać człowieka, którego urzekła śmierć i który dąży do niej za wszelką cenę. Dla tego szalonego romantyka życie seksualne jest metodą zagłady”.

2.Wielkie żarcie (Le grande bouffe)

Wielkie żarcie (1973) – film Marco Ferreriego to kolejny film o seksie, które przeszedł do historii kina. Erotyka jest tu powiązana z czynnością jedzenia – a nieumiarkowanie w obu tych dziedzinach doprowadza bohaterów do śmierci. Czterej mężczyźni (w rolach tych pojawili się Marcello Mastroianni, Michel Piccoli i Ugo Tognazzi) zamykają się w luksusowej willi właśnie po to, by umrzeć z przejedzenia i przesytu erotycznych doznań.

Dzieło Marca Ferreriego to kolejny obok Ostatniego tanga w Paryżu przykład włoskiego kina kontestacji lat 70. Szczególną rolę odgrywa tu charakterystyczna dla tego reżysera metoda groteski, widoczna zwłaszcza w portretowaniu postaci. Dewiacja seksualna staje się znakiem wynaturzenia samej kultury, a nieumiarkowanie w jedzeniu i uprawianiu seksu wyraźnym symbolem współczesnego konsumpcjonizmu, duchowej pustki i nadmiernego przywiązania do świata rzeczy.

3. Emmanuelle

Emmanuelle Justa Jaeckina z 1974 roku to film erotyczny, który doczekał się kilku kolejnych części. Obrazy powstały na podstawie powieści Emmanuelle Arsan. Tematem każdej z nich są erotyczne przygody pięknej modelki Emmanuelle i jej męża Jeana. Postanawiają oni poszerzyć swoją wiedzę o świecie za pomocą kolejnych seksualnych rozkoszy. Tytułową rolę zagrała Sylvia Kristel.

Erotyczny film Justa Jaeckina stał się najsłynniejszym reprezentantem nurtu “softcore porno” we francuskim kinie. Konwencja ta pojawiła się jako swoiste pokłosie rewolucji obyczajowej 1968 roku i często była wyrazem wykorzystywania “porno” jako metafory samego kina. Emmanuelle została we Francji najbardziej popularnym obrazem lat 70., a jej kontynuacje kręcono przez kilkanaście lat. Były to Emmanuelle Antydziewica (1975) Francisa Giacobettiego, Emmanuelle V (1987) Waleriana Borowczyka, Emmanuelle w siódmym niebie (1993) Francisa Leroi.

4. Imperium zmysłów (Ai no corrida)

Imperium zmysłów (1976) Nagisy Oshimy rozgrywa się w przedwojennym Tokio. Erotyczna relacja nawiązuje się zaś między dojrzałym właścicielem hotelu Kichizo (Tatsuya Fuji) i młodą sprzątaczką Sadą (Eiko Matsuda). Film posiada wybitne walory estetyczne, zachwyca kompozycją kadru. Trzeba jednak pamiętać o zupełnie odmiennym od Zachodu rozumieniu erotyki w japońskiej kulturze. Nie rozgranicza się tu bowiem doznań ciała i ducha, nie istnieje erotyczne tabu. Seksualna ekstaza, doprowadzająca oboje bohaterów do całkowitego zatracenia, jest jednocześnie wyrazem totalnej miłości.

Erotyczny film Oshimy jest dziełem przełomowym, które świadomie narusza obyczajowe tabu. Mamy tu do czynienia z wyraźnym buntem wobec patriarchatu wyznaczającego kobiecie podrzędne względem mężczyzny miejsce w hierarchii ważności i władzy. Przekłada się to na określony sposób pokazywania kobiecego ciała w pornografii. Jest ono najczęściej biernym i zdominowanym obiektem męskiego pożądania. Tymczasem w Imperium zmysłów pojawia się sytuacja całkowicie odwrotna, to kobieta inicjuje i kieruje przebiegiem erotycznego eksperymentu, aż do granic zatracenia.

5. Dziewięć i pół tygodnia (Nine ½ Weeks)

Dziewięć i pół tygodnia (1986) Adriana Lyne’a to niezapomniany film erotyczny przedstawiający historię Elizabeth, która tuż po rozwodzie poznaje przystojnego maklera Johna. Para przeżywa szalenie ekscytującą przygodę erotyczną, w której pragnienie miłości miesza się z perwersyjnym seksem. W rolach głównych wystąpili Kim Basinger i Mickey Rourke. Świetna muzyka i zdjęcia dodają filmowi prawdziwego uroku.

Dziewięć i pół tygodnia interesująco wpisuje się również w filmowy postmodernizm, za sprawą erotycznej gry, którą podejmują ze sobą bohaterowie. Sama gra jest bowiem w kinie przełomu lat 80. i 90. częstą metaforą ponowoczesnej sztuki. Na pierwszym miejscu jest tu jednak nieskrępowany seks i fascynująca rola Rourke’a, który za sprawą tej kreacji stał się niemal ikoną amanta amerykańskiego filmu przełomu wieków.

6. Nagi instynkt (Basic Instinct)

Nagi instynkt (1992) Paula Verhoevena  – najsłynniejszy thriller erotyczny lat 90. – to ekscytujące połączenie kryminalnej zagadki i seksualnego pożądania. Podejrzewana o zabójstwo muzyka rockowego Catherine Tramell (Sharon Stone) wzbudza fascynację prowadzącego śledztwo detektywa Nicka (Michael Douglas). Do historii kina przeszła słynna scena przesłuchania Catherine, kiedy kobieta zmysłowo przekłada nogę na nogę, odsłaniając swoje wszystkie wdzięki.

Nagi instynkt to film, który wykreował legendę Sharon Stone jako ikony seksu lat 90. Mamy tu do czynienia z konwencją neo-noir, będącą wyraźnym nawiązaniem do estetyki czarnego kryminału. W centrum filmowego świata znajduje się piękna, a jednocześnie śmiertelnie niebezpieczna kobieta – femme fatale – która sprowadza kolejnych mężczyzn na manowce. Natomiast detektyw pracujący nad sprawą tajemniczych morderstw wraz z rozwikływaniem zagadki coraz bardziej wpada w sidła powabnej kusicielki. Jednocześnie pojawia się tu wyraźna nowość w obrębie fabuły: bohaterka nie zostaje bowiem ukarana za swoje zbrodnie.

7. Piękność dnia (Belle de jour)

Piękność dnia (1967) Luisa Buñuela przedstawia historię młodej i pięknej Severine (w tej roli Catherine Deneuve), żony statecznego lekarza, która nie potrafi nawiązać erotycznej więzi z mężem. Jednocześnie jednak potajemnie realizuje swoje perwersyjne fantazje seksualne jako prostytutka. Seksualność służy reżyserowi jako obszar do badania ludzkiej psychiki i jej skomplikowanych uwarunkowań.

Bunuel nakręcił swój słynny film z Deneuve traktujący o obsesjach seksualnych na podstawie powieści Josepha Kessela z 1928 roku. Dzieło zostało nagrodzone Złotym Lwem na Festiwalu w Wenecji. Reżyser dokonuje tu ironicznej, miejscami zabawnej wiwisekcji spętanej konwenansami kultury mieszczańskiej, w rzeczywistości podszytej prawdziwą perwersją. Znaczący jest tu portret głównej bohaterki, która paradoksalnie lekarstwo na senne koszmary znajduje w uprawianiu nierządu. Jednocześnie granica pomiędzy rzeczywistością a snem ulega zatarciu, co jest wyraźnym sygnałem Bunuelowskiego surrealizmu.

8. Gorzkie gody (Bitter Moon)

Gorzkie gody (1992) Romana Polańskiego to jedno ze skandalizujących dzieł w dziejach filmu. Obraz przedstawia spotkanie dwóch par – amerykańsko-francuskiego małżeństwa z parą Anglików. Pomiędzy bohaterami dochodzi do nawiązania perwersyjnych erotycznych relacji. W rolach głównych wystąpili Peter Coyote, Emmanuelle Seigner, Hugh Grant i Kristin Scott Thomas. Film jest luźną ekranizacją powieści Pascala Brucknera.

Gorzkie gody podobnie jak Nagi instynkt wpisują się w nurt postmodernistycznej gry, tu w wydaniu erotycznym. Oba filmy pokazują również wyraźne przemiany współczesnej obyczajowości, która staje się coraz bardziej wyzwolona. I oba także ostrzegają przed czyhającymi na człowieka pułapkami namiętności.

9. Oczy szeroko zamknięte (Eyes Wide Shut)

Oczy szeroko zamknięte (1999) Stanleya Kubricka to film, który zasłynął z pokazania na ekranie scen seksu prawdziwego aktorskiego małżeństwa – Nicole Kidman i Toma Cruise’a. Dzieło stanowi analizę seksualnego podłoża damsko-męskiego związku. Miłość, zdrada i erotyczne obsesje przeplatają się ze sobą i tworzą mieszankę wybuchową.

Film Stanleya Kubricka to jeden z ostatnich thrillerów erotycznych, gatunek ten bowiem wymarł na przełomie wieków. Co więcej, reżyser dokonuje tu widocznej dekonstrukcji konwencji, ponieważ odsłania przed widzem wszystkie reguły jego funkcjonowania, a także ukryte pod powierzchnią przesiąkniętej seksem fabuły przesłanie. Erotyczne przygody okazują się mianowicie niebezpiecznym odstępstwem od normy, a przekraczanie granic zawsze niesie ze sobą poważne konsekwencje.

10. Crash – niebezpieczne pożądanie

Wśród głośnych filmów o seksie trzeba również wymienić Crash (1996). To utwór Davida Cronenberga, który jak zwykle tropi najbardziej mroczne zakamarki ludzkiej psychiki. Główni bohaterowie doznają seksualnej ekscytacji jedynie w obliczu niebezpiecznych samochodowych kolizji. Cronenberg, wyraźnie zafascynowany Freudem, pokazuje silne powiązania pomiędzy dwoma sprzecznymi instynktami – Erosem (instynktem życia) i Tanatosem (instynktem śmierci).

Crash stanowi adaptację powieści J. G. Ballarda pod tytułem Kraksa. Możliwość doznania seksualnego spełnienia jedynie w sytuacji ryzyka stanowi nie tylko wyraz perwersji, ale także jest tu ściśle związana z motywem samochodów. To one stają się bowiem erotycznym fetyszem, co kieruje uwagę na istotne zmiany w intymnej wrażliwości człowieka. Coraz większą rolę zaczynają tu bowiem odgrywać mechaniczne wynalazki.

11. Lektor (The Reader, 2008) – reż. Stephen Daldry

Lektor to poruszający film, w którym seks gra kluczową rolę. W przedwojennym Berlinie dojrzała kobieta (w tej roli Kate Winslet) nawiązuje erotyczną relację z nastolatkiem (David Kross). Intymne doświadczenia pary idą w parze z ich wspólną lekturą ambitnych dzieł literatury. Wojna rozdziela kochanków, gdy jednak spotkają się ponownie będą już zupełnie innymi ludźmi.

Kate Winslet za swoją świetną kreację w Lektorze została nagrodzona Oscarem i Złotym Globem. Doskonale wcieliła się w postać kobiety świadomej przemijania swojej młodości, która niejako ostatni raz doświadcza porywającego romansu. Film został zbudowany na zestawieniu kontrastów. Są to z jednej strony niedoświadczenie seksualne kontra biegłość w ars amandi, ale z drugiej ciało i tekst. I to właśnie ta druga antynomia wydaje się najciekawsza, ścierają się tu bowiem dwa różne języki. Logos jest sferą męską, a kobiecą cielesność. Samo “czytanie” urasta zaś w filmie Stephena Daldry’ego do rangi naczelnej metafory.

12. Sliver (1993) – reż. Phillip Noyce

Sliver to interesujący przypadek thrillera erotycznego. Jego bohaterką nie jest bowiem femme fatale, doprowadzająca do ruiny swoje kolejne ofiary, ale mężczyzna fatalny – polujący na nieświadome zagrożenia kobiety. Główna bohaterka (w tej roli Sharone Stone) wprowadza się do apartamentu na Manhattanie. Niebawem poznaje atrakcyjnego właściciela i nawiązuje z nim namiętny romans.

Film Philipa Noyce’a oprócz scen namiętnego seksu posiada również inne znamienne cechy gatunku. Fabuła rozgrywa się w wielkim mieście, w środowisku elity o niejasnych powiązaniach ze światem przestępczym. Samo odwrócenie ról damsko-męskich i wprowadzenie motywu “homme fatale” można interpretować jako wyraz społecznych przemian. Swoistym rachunkiem za usamodzielnienie się kobiet byłoby w tym wypadku niejako przejęcie męskich lęków przed demoniczną płcią przeciwną czyhającą na ich wolność i majątek.

13. Niewierna (Unfaithful, 2002) – reż. Adrian Lyne

Niewierna to kolejny amerykański thriller erotyczny. Główną bohaterką filmu jest kobieta znudzona rutyną wieloletniego małżeństwa (w tej roli Diane Lane). Pewnego dnia spotyka atrakcyjnego Francuza (Olivier Martinez) i nawiązuje z nim romans. Ich relacja staje się coraz bardziej niebezpieczna. Tymczasem mąż (Richard Gere) zaczyna coś podejrzewać…

Niewierna to przykład bardzo dobrego thrillera erotycznego zrealizowanego w konwencji neo-noir, na co wskazuje już znaczące niskie oświetlenie filmu. Stanowi ono metaforyczne pogrążanie się bohaterów w mrokach własnych namiętności, ale też lęków i obsesji. Miasto, labirynt ulic, korytarzy i kamienic, podejrzane knajpy, klimat narastającego osaczenia i zagrożenia. A w tym wszystkim coraz bardziej szalone i jednocześnie destrukcyjne pożądanie, domagające się zaspokojenia niemal wszędzie, również w miejscach publicznych. Do czego to może doprowadzić?

14. Jestem ciekawa w kolorze żółtym (1967) – reż. Vilgot Sjöman

Istotnym momentem w historii filmów erotycznych było pojawienie się obrazów Vilgota Sjömana Jestem ciekawa, w kolorze żółtym (1967) i Jestem ciekawa, w kolorze niebieskim (1968). Dzieła, będące nawiązaniem do kolorów szwedzkiej flagi, stały się wielkim obyczajowym skandalem i zostały ocenzurowane w wielu krajach. Po raz pierwszy pokazano tu bowiem odważne sceny miłosne, a główną bohaterką w quasi-dokumentalnej narracji była dziewczyna otwarcie przyznająca się do kilkudziesięciu kochanków.

Co ciekawe, główne przesłanie filmów nie miało wiele wspólnego z erotyką. Chodziło tu przede wszystkim o politykę, a dokładnie krytyczną ocenę socjaldemokratycznej Szwecji z lewicowej perspektywy. Bohaterka o imieniu Lena (Lena Nyman) przeprowadzała na ekranie wywiady z przypadkowymi ludźmi, zadając im pytania o stosunek do kwestii społecznych, Kościoła czy sytuacji materialnej.

15. Satyricon (1969) – reż. Federico Fellini

Mistrzami w śmiałym łamaniu erotycznego tabu byli niewątpliwie Włosi. Federico Fellini w słynnym filmie Satyricon (1969) przedstawił wizję seksualnego rozpasania starożytnego Rzymu u schyłku świetności imperium. Głównym bohaterem uczynił reżyser Enkolpiusza (Martin Potter), który dotknięty nieszczęściem impotencji z powodu obrażenia bożka Priapa pragnie znaleźć remedium na swoją dolegliwość.

Śmiały film Felliniego pokazuje starożytną kulturę w fazie przesytu, w której to, co przynosiło przyjemność i spełnienie, staje się swoją własną karykaturą. Mamy tu do czynienia z obscenicznością, ale też budzącą odrazę brzydotą. Satyricon został luźno oparty na tekście Petroniusza, a scenarzyści dokonali znaczących przekształceń oryginalnego tekstu, sięgając do innych źródeł jak np. Metamorfozy Owidiusza. Ostatecznie powstało dzieło całkowicie autorskie, stąd jego znaczący tytuł, podkreślający demiurgiczną rolę twórcy: Fellini Satyricon.

16. Salo, czyli 120 dni Sodomy (1975) – reż. Pier Paolo Pasolini

Film Pasoliniego jest ekranizacją powieści Markiza de Sade, przy czym przeniesioną w bardziej współczesne realia. Akcja rozgrywa się bowiem podczas II wojny światowej we Włoszech. Przedstawiciele społecznej elity: książę, bankier, biskup i sędzia postanawiają urządzić w lokalnym środowisku wielką orgię. Porywają niewinnych młodych ludzi, by nasycić swoje najbardziej wyuzdane żądze.

Trzeba podkreślić, że Salo jako film o seksie jest obrazem szczególnym – to bowiem seks całkowicie beznamiętny, celowo odpychający i przerażający. Erupcja sadyzmu stanowi tu wyraz eksplozji zła totalitarnego świata całkowicie zniewalającego człowieka. Z jednej strony mamy tu kontekst wojenny (czyli ideologię nazistowską), z drugiej jednak także na wskroś współczesny. Chodzi mianowicie o współczesny konsumpcjonizm całkowicie dehumanizujący człowieka i czyniący z niego bezwolny przedmiot, który służy do osiągania rozmaitych celów. Salo to film głęboko pesymistyczny, a jego tragiczną wymowę wzmacnia fakt, że Pasolini tuż przed premierą został zamordowany na rzymskiej plaży.

17. Ostatnia kobieta (1976) – reż. Marco Ferreri

Ostatnia kobieta to osobliwy film erotyczny Marco Ferreriego. Opowiada o mężczyźnie samotnie wychowującym dziecko, który nie może znaleźć spełnienia w kolejnych związkach z kobietami. Każda z partnerek myśli bowiem tylko o zaspokojeniu własnych potrzeb. Doprowadza to bohatera do desperackiej decyzji… W rolach głównych wystąpili Gerard Depardieu i Ornella Muti.

18. Nocny portier (1974) – Liliana Cavani

W plejadzie włoskich autorów filmów z perwersyjnymi scenami erotycznymi warto również wymienić Lilianę Cavani, jako reżyserkę Nocnego portiera (1974). Jest to historia sadomasochistycznego związku oficera SS i więźniarki obozu koncentracyjnego, którzy przypadkiem spotykają się po wojnie. Ich dawna relacja niespodziewanie ożywa ze zdwojoną siłą, a jednocześnie nadal wiąże się ze śmiertelnym niebezpieczeństwem dla obojga kochanków.

Film Cavani to bardzo skandalizująca opowieść, która spotkała się z ogromną krytyką ze względu na łączenie tematyki holocaustu z realizacją perwersyjnych seksualnych upodobań. Reżyserka pokazała bardzo skomplikowane relacje kata i ofiary, które odciskają na ich psychice tak wielkie piętno, że nawet po latach, w zupełnie innych okolicznościach, niczym w koszmarnym śnie lub transie odtwarzają stare schematy zachowania, prowadząc do całkowitego obłędu.

19. Nimfomanka (2013) – reż. Lars von Trier

Na liście filmów o seksie nie może również zabraknąć Nimfomanki, głośnego filmu Larsa von Triera. Pewnego wieczoru Seligman znajduje nieprzytomną i poturbowaną kobietę, której próbuje pomóc. Gdy dziewczyna dochodzi do siebie, opowiada mu historię swojego bujnego życia seksualnego – od pierwszych doświadczeń po wyuzdane orgie. W roli głównej wystąpiła francuska aktorka Charlotte Gainsbourg.

Lars von Trier to reżyser, który szczególnie upodobał sobie bohaterki kobiece. To im przygląda się w rozmaitych okolicznościach, szczególnie zaś w sytuacjach kryzysowych, takich jak np. choroba męża, dziecka czy inne uwarunkowanie wymagające od kobiety dużego poświęcenia dla innych. Często to poświęcenie jest związane z seksem, jak np. w głośnym filmie Przełamując fale. W Nimfomance w centrum po raz kolejny znajduje się kobieta, a jej doświadczanie seksu jest podszyte skomplikowaną motywacją i zaspokaja inne – zgoła nieseksualne potrzeby. Szczególne znaczenie ma tu erotyczna inicjacja, która staje się swoistym kluczem do wszystkich kolejnych doświadczeń dziewczyny.

20. 50 twarzy Greya (2015) – reż. Sam Taylor-Johnson

Pięćdziesiąt twarzy Greya to ekranizacja głośnej powieści erotycznej E L James. Przystojny i bajecznie bogaty biznesmen poznaje niewinną studentkę. Wkrótce nawiązują romans, w którym on gra rolę dominującego nauczyciela, a ona pruderyjnej uczennicy. Ich sadomasochistyczna relacja doprowadza jednak oboje do emocjonalnego rozchwiania. W rolach głównych wystąpili Dakota Johnson i Jamie Dornan.

Pięćdziesiąt twarzy Greya to już kulturowy fenomen, zarówno jeśli chodzi o literaturę, jak i kino. Ma chyba tyle samo przeciwników, co gorących wyznawców. Wśród tych ostatnich dominują głównie kobiety, co z pewnością mogłoby być przedmiotem badań socjologicznych, ponieważ okazuje się, że im bardziej postępuje społeczny proces emancypacji kobiet, tym mocniej do głosu dochodzą seksualne uwarunkowania patriarchatu, w którym mamy do czynienia z jasnym podziałem ról w sypialni. Zgodnie z nim kobieta jest biernym obiektem dominacji i męskiego pożądania. I to właśnie znajdujemy w Grey’u.

Udostępnij “Top 20 – filmy erotyczne” swoim znajomym.