“Jezioro marzeń” – serial o zwyczajnych nastolatkach z Capeside

Tytuł: “Jezioro marzeń”

Tytuł oryginalny: “Dawson’s Creek”

Lata emisji: 1998 – 2003

Obsada: James Van Der Beek, Katie Holmes, Joshua Jackson, Michelle Williams

Produkcji ilustrujących losy licealistów w ostatnich dekadach powstało na pęczki. Jednak niewiele mogło poszczycić się taką ilością humoru i ciepła jak „Jezioro marzeń”. Główni bohaterowie serialu wychodzili poza dotychczasowe schematy i zapisali się w annałach amerykańskiej popkultury. Na tle postaci chociażby z „Beverly Hills, 90210” wydawali się być zwyczajni, przez co miliony ówczesnych nastolatków mogło się z nimi utożsamiać. Z okazji zbliżającej się wielkim krokami jesieni, przenieśmy się do malowniczych realiów miasteczka Capeside.

Kevin Williamson – niespełniony aktor, uznany scenarzysta

Kevin Williamson już w okresie dzieciństwa odczuwał głęboką fascynację kinematografią. W celu spełnienia nastoletnich marzeń na początku lat dziewięćdziesiątych przeprowadził się najpierw do Nowego Jorku a potem do Los Angeles, pragnąć realizować się jako aktor, a później jako scenarzysta. W aktorstwie Williamson nie odniósł specjalnych sukcesów, dość powiedzieć, że jego kariera skończyła się na kilku bardzo małych rólkach w filmach klasy „B”. Jednak jego pierwsze poważne scenariusze zainteresowały wielkie wytwórnie filmowe. Firma Miramax zakupiła script do produkcji pod roboczą nazwą „Straszny film”, który ostatecznie został przemianowany na „Krzyk”, a jego reżyserii podjął się Wes Craven. Dla Cravena „Krzyk” był triumfalnym powrotem do świata filmów grozy po latach niebytu i finansowych klap, natomiast Williamson dzięki tej produkcji na poważnie zaznaczył swoją obecność w Hollywood.

Kevin Williamson napisał również scenariusz do drugiej części „Krzyku” oraz do innego hitowego horroru pt. „Koszmar minionego lata”. Koncept „Koszmaru minionego lata” został oparty na powieści Lois Duncan: „I Know What You Did Last Summer” – jest to też oryginalny tytuł filmu z 1997 roku. Produkcja okazała się kasowym sukcesem i wypromowała kolejne młode gwiazdy m.in. Jennifer Love Hewitt, Sarah Michelle Gellar czy Freddie Prinze Jr. To pokazało, że Williamson posiada talent i smykałkę do pisania dzieł, które przynoszą duże zyski, szczególnie wśród młodzieży. Pierwszy pomysł na „Jezioro marzeń” zrodził się pod koniec 1995 roku. Wielkie stacje odrzuciły projekt, który ostatecznie został przejęty przez niszowy kanał THE WB. „Jezioro marzeń” zadebiutowało na ekranach 20 stycznia 1998 roku.

Kevin Williamson – człowiek kochający popkulturę

Kevin Williamson wielokrotnie twierdził, że tworząc postać Dawonsa Leery, bazował na samym sobie, analogicznie jak Joey Potter została oparta na jego nastoletniej sympatii. Również zamiłowania filmowe, jakie posiada Dawson np. uwielbienie do dzieł Stevena Spielberga, są ściśle powiązane ze scenarzystą serialu. „Jezioro marzeń” od pierwszego odcinka zawiera mnóstwo odniesień do szeroko pojętej popkultury, a w szczególności do świata filmu, telewizji i muzyki. Osobie mało obeznanej w tym aspekcie, może być ciężko zrozumieć niektóre żarty, aluzje lub gry słów, które Williamson i inni scenarzyści umieścili w serialu.

Polscy tłumacze czasami nawet pomijali niektóre dialogi, wychodząc chyba z założenia, że rodzimi widzowie nie zrozumieliby ich kontekstu. Życiorys głównego bohatera serialu w pewnym stopniu przypomina drogę, którą podążał sam Williamson. Od wielkich ambicji, poprzez pierwsze porażki, ale i determinację, ostatecznie doprowadzającą Williamsona, jak i Dawsona do sukcesu w branży filmowej.

„Jezioro marzeń” – Dawson I Joey jako archetypy niewinności

Dawson i Joey od samego początku byli kreowani na dwójkę grzecznych i ułożonych nastolatków, a ich przeciwieństwo stanowili Pacey i Jennifer. Dawson szczególnie w pierwszych sezonach był mocno niewinny, naiwny, trochę „geekowaty”, flegmatyczny. W przeciwieństwie do wielu postaci z seriali młodzieżowych (jak np. Brandon z „Beverly Hills 90210” czy Lucas z „Pogody na miłość”), wokół Dawsona nie unosiła się aura wyalienowanego przystojniaka. Przez większość serii Leery niósł brzemię rozważnego i przeciętnego chłopaka. Nie wszyscy byli zachwyceni anielskim wizerunkiem Dawsona, sam Van Der Beek z czasem przestać pałać sympatią do bohatera, w którego przyszło mu się wcielać. Dlatego, gdy aktor otrzymał możliwość zagrania narcystycznego, zimnego dilera w „Żyć szybko, umierać młodo”, przyjął rolę z wielką ulgą, pragnąć uwolnić się od swojego dotychczasowego ugrzecznionego emploi.

Joey Potter w pierwszych seriach była niewinną i zagubioną nastolatką z kompleksami. Trudna sytuacja finansowa, śmierć matki, ojciec skazany za przestępstwa finansowe – Joey daleko było do idolki teen drama. Katie Holmes próbowała podobnie jak James Van Der Beek dystansować się od roli grzecznej licealistki, występując w takich filmach jak: „Go”, „Jak wykończyć Panią T” czy „Dotyk przeznaczenia”, gdzie zdecydowała się również na rozbieraną scenę, której po latach mocno żałowała. Relacja Dawsona i Joey, choć z początku wzbudzała sympatię u odbiorców, z czasem stała się irytująca i przypominała miłosne wątki rodem z telenoweli.

„Jezioro marzeń” – Pacey i Jennifer jako postacie z krwi i kości

Zarówno Pacey (Joshua Jackson), jak i Jennifer (Michelle Williams) od początku stanowili przeciwwagę Dawsona i Joey. Pacey’ego poznajemy jako lekkoducha, bawidamka, który już w trzecim odcinku nawiązuje romans z jedną ze swoich nauczycielek. Z czasem postać zaczęła rozkwitać w bardziej melodramatyczne, ambitniejsze tony. Pacey zakochując się z wzajemnością w Joey, przekreślił swoją przyjaźń z Dawsonem. Plotki, które krążyły w kulisach informowały, że Van Der Beek i Jackson zbytnio za sobą nie przepadali. Z tego powodu twórcy postanowili ograniczyć ich relację na ekranie i uczynić postacie wzajemnie wrogimi. Trzeba przyznać, że wychodząc poza wątki osobiste, było to oryginalne podejście: kiedy to dwójka najlepszych przyjaciół, przez drugą część serialu jest na wojennej ścieżce, a może właśnie należy uznać to za dobre odzwierciedlenie życiowych kolei?

Pacey z każdym sezonem dorastał, próbując pokazać wszystkim wokół, że nie jest tylko sarkastycznym wesołkiem. Pomimo oblania ostatniej klasy liceum, nastolatek starał się stanąć na nogi. Droga Pacey’ego to istna sinusoida od żartownisia (by nie powiedzieć wprost – błazna), poprzez zagubionego chłopaka, który musi mierzyć się z opinią czarnej owcy w rodzinie, a kończąc jako właściciel restauracji.

Jennifer była postacią najbardziej złożoną ze wszystkich w serialu. Widzowi mogli poznać ją z wielu stron. Na początku była intrygantką, balangowiczką, a w kolejnych etapach wyewoluowała we wrażliwą i odpowiedzialną kobietę. Nastolatkę poznajemy, gdy zostaje karnie wysłana przez rodziców z Nowego Jorku do Capeside, aby zamieszkać z babcią. Relacja Jen z babcią Evelyn czy przyjaźń z Jackem, wielokrotnie chwytały widzów za serce. W międzyczasie bohaterka kilkukrotnie wikłała się w głęboką zażyłość z Dawsonem. Rozstrzygnięcie losów Jen w przeciwieństwie do reszty bohaterów pozbawione jest szczęśliwego zakończenia.

„Jezioro marzeń” – drugoplanowi, ale ważni bohaterowie

Poza głównymi bohaterami serial miał w zanadrzu także kilka ciekawych postaci drugoplanowych. Wspominana powyżej babcia Evelyn (Mary Beth Peil) wniosła do „Jeziora marzeń” wiele ciepła, ale i konserwatywnych wartości, które z czasem pod wpływem młodych zaczęły przechodzić na bardziej liberalne tory. Gail (Mary-Margaret Humes) i Mitchell (John Wesley Shipp) Leery pragnęli wspierać swojego syna na każdym kroku, zawsze starając się służyć mu dobrą radą i pomocną dłonią. Dużo kolorytu do serialu wniosło rodzeństwo McPhee: Jack (Kerr Smith) i Andie (Meredith Monroe).

Jack na początku był opisywany jako lowelas i łamacz damskich serc. Ostatecznie okazało się, że to wszystko było tylko wykreowaną pozą, a Jack skrywał przed światem swoją homoseksualną orientację. Kerr Smith wcielił się w jedną z pierwszych otwartych gejowskich postaci w telewizji. Wielu członków środowiska LGBT wyrażało aprobatę w związku ze sposobem, w jaki Smith odgrywał postać Jack’a. Jack był bohaterem z krwi i kości, przeżywał wiele dramatów, wciąż poszukując akceptacji środowiska, ojca.

Andie z początku była portretowana jako pilna uczennica, wesoła, opanowana, ale z czasem okazało się, że dziewczyna cierpi na ciężką chorobę psychiczną, na co duży wpływ miały tajemnicze i ciężkie losy rodziny McPhee.

„Jezioro marzeń” – wychodząc poza konwencję serialu młodzieżowego

Kevin Williamson momentami naigrywał się z konwencji typowego serialu dla nastolatków, wielokrotnie odwołując się z przymrużeniem oka do innych produkcji np. „Beverly Hills 90210”. Młodzi odbiorcy często widzieli w głównych bohaterach „Jeziora marzeń” swoich odpowiedników. W przeciwieństwie do chociażby wspomnianego wcześniej „Beverly Hills 90210” nastolatkowie z serialu Williamsona wydawali się być aż nader normalni i zmagali się ze zwyczajnymi problemami. Nie żyli w bańce, patrząc na życie tylko przez różowe okulary. Mało osób zdaje sobie sprawę, że „Jezioro marzeń” doczekało się spin-offu pt. „Młodzi Amerykanie”. Głównym bohaterem serialu był William Krudski, który został przedstawiony w „Jeziorze marzeń” w trzech odcinkach, a później postanowiono rozwinąć jego postać w „Młodych Amerykanach”. Produkcja nie zdobyła jednak przychylności ani widzów ani krytyków i została skasowana po siedmiu odcinkach.

„Jezioro marzeń” to jeden z najciekawszych seriali młodzieżowych. Bohaterowie najpopularniejszych produkcji tego gatunku np. „Pogoda na miłość” czy „Życie na fali” wielokrotnie odwoływali się do postaci Dawsona, Joey czy Pacey’ego. Kevin Williamson umiejętnie potrafił stworzyć serial, który zarówno bawił, jak i wzruszał. Dla każdego z czwórki głównych aktorów „Jezioro marzeń” okazało się trampoliną do dalszej kariery, choć nie wszyscy do końca wykorzystali otrzymaną szansę. Jeśli dotąd nie wiedzieliście „Jeziora marzeń” to nadchodząca jesień może być dobrą okazją, aby przenieść się do malowniczych realiów miasteczka Capeside.

Ocena serialu:

9/10