„Pogoda na miłość” – koszykówka, szkoła i wchodzenie w dorosłość
Tytuł: “Pogoda na miłość” (serial TV)
Tytuł oryginalny: “One Tree Hill”
Lata emisji: 2003 – 2012
Obsada: Chad Michael Murray, James Lafferty, Paul Johansson i inni
Koszykówka, nastoletnie dylematy oraz rodzinne tajemnice – w taki sposób Mark Schwahn wprowadził widzów w rzeczywistość „Tree Hill” w pierwszym odcinku. „Pogoda na miłość” to jeden z najciekawszych seriali młodzieżowych z początku dwudziestego pierwszego wieku. W trakcie dziewięciu sezonów mogliśmy obserwować, w jaki sposób bohaterowie dorastają i próbują radzić sobie z przeciwnościami losu.
„Pogoda na miłość” – bratobójcza walka
Fabuła pierwszych sezonów oscyluje wokół trudnej relacji pomiędzy braćmi Scott. Lucas (Chad Michael Murray) i Nathan (James Lafferty) mają tego samego ojca Dana (Paul Johansson). Nathan dla Dana jest oczkiem w głowie, chłopak otrzymuje od taty wszystko czego zapragnie. Nastolatek mieszka w dużym domu i jeździ drogim samochodem. Natomiast Lucas jest traktowany przez Dana jak powietrze, mężczyzna nie przyznaje się z początku do syna, Lucas wychowywany jest przez samotną matkę Karen (Moira Kelly), której pomaga brat Dana – Keith (Craig Sheffer).
Największą miłością nastoletnich braci jest koszykówka. Nathan jest liderem szkolnej drużyny, a Lucas grywa z przyjaciółmi na ulicy. Ich ojciec przed laty był licealną gwiazdą, ale kontuzja odniesiona w okresie studiów raz na zawsze pogrzebała jego karierę. Dan mocno naciska na Nathana, a w późniejszym okresie na Lucasa, aby traktowali koszykówkę poważnie i poświęcili jej całe swoje życie. Kiedy w drugim odcinku Lucas dołącza do drużyny Nathana, pomiędzy braćmi rozpoczyna się walka, która jednak z czasem przerodzi się w prawdziwą, lojalną przyjaźń, a może i braterstwo.
„Pogoda na miłość” – koszykówka jako lek na całe zło
Koszykówka jest nieodłącznym elementem „Pogody na miłość”. Na początku jest główną osią niezgody pomiędzy Nathanem a Lucasem, aż do momentu, gdy bracia zaczynają współpracować dla dobra drużyny. Widz jest świadkiem ciekawie zrealizowanych fragmentów meczów, rozgrywanych zarówno na halach, jak i na ulicznych boiskach. W przypadku Nathana chodzi o walkę pomiędzy własnymi marzeniami a musem w spełnianiu wymagań ojca. Dla Lucasa i jego kolegów, koszykówka często jest jedyną możliwością na godne życie, wyrwanie się z codziennego marazmu.
Choć pierwotny plan twórców zakładał regularny nacisk na koszykówkę, z czasem scenarzyści byli zmuszeni ograniczać czas antenowy na ten piękny sport. Od drugiego sezonu koszykówka stawała się coraz bardziej elementem pobocznym, a na pierwszy plan starano się wysuwać wątki miłosne i obyczajowe. Włodarze telewizji The WB pragnęli trafić bardziej do żeńskiej widowni, która nie interesowała się stricte sportem. Choć koszykówka była obecna w serialu do samego końca, to nie odgrywała w późniejszym czasie już tak ważnej roli, nie licząc skomplikowanych losów Nathana.
„Pogoda na miłość” – pozostali bohaterowie
Oprócz dwójki braci i ich najbliższych, „Pogoda na miłość” oferuje całą paletę intrygujących postaci np. Haley (Bethany Joy Lenz) najlepsza przyjaciółka Lucasa, później żona Nathana. Z początku poznajemy ją jako skromną, pilną uczennicę, która z czasem przeobraża się w gwiazdę muzyki pop. Haley stara się być odpowiedzialną dziewczyną, a później również matką. Jej pierwotnym przeciwieństwem jest Brooke (Sophia Bush) – imprezowiczka, łamaczka serc, mieszkająca samotnie w dużym domu z basenem. Bogactwo i lans jest jednak tak naprawdę tylko pozą, w gruncie rzeczy samotnej nastolatki. Trudna relacja dziewczyny z matką jest ważnym wątkiem w późniejszych sezonach. Brooke przechodzi drogę od płytkiej i skupionej na sobie licealistki do ambitnej i dbającej o innych kobiety.
Przez dłuższy czas jej najbliższą przyjaciółką jest Peyton (Hilarie Burton). Peyton poznajemy jako buntowniczkę, partnerkę Nathana i cheerleaderkę. Dziewczyna jednak nie epatuje dumą z przynależności do szkolnej elity i w wolnych chwilach oddaje się rysowaniu. Peyton posiada skomplikowaną historię rodzinną i regularnie jest zaskakiwana nowymi faktami w tym temacie. Miłosny trójkąt Peyton – Lucas – Brooke jest jednym z ważniejszych elementów pierwszych sezonów. Nie można zapomnieć również o Rachel (Danneel Ackles) największej intrygantce w Tree Hill, ale w głównej mierze niedowartościowanej i zagubionej dziewczynie, która jest w stanie zrobić praktycznie wszystko dla chwili atencji i społecznego poklasku.
„Pogoda na miłość” – odcinek ze strzelaniną
Jednym z najlepszych i najważniejszych odcinków „Pogody na miłość” był: ”With Tired Eyes, Tired Minds, Tired Souls, We Slept”. Epizod podejmował temat strzelaniny w szkolę, która zostaje dokonana przez jej ucznia. W 2005 roku Ameryka nie wyleczyła jeszcze wszystkich ran związanych z dramatem „Maskary w Columbine”. Szesnasty odcinek trzeciego sezonu skupiał się na historii Jimmy’ego Edwardsa (Colin Fickes). Bohater był obecny na drugim planie w pierwszych odcinkach serialu jako dobry kolega Lucasa i Marvina. Później postać zniknęła, a dzięki koszykówce Lucas i Marvin awansowali w szkolnej hierarchii. Tajemnicze nagrania, jakie miały zostać udostępnione za trzydzieści lat, przedstawiają negatywne zdanie Jimmy’ego o ludziach z liceum, których nazywa m.in. pozerami, oszustami.
Kiedy taśma dociera do wszystkich w szkole, Jimmy staje się persona non grata wśród licealistów. Niektórzy nawet zaczynają stosować wobec niego przemoc. Dawni koledzy próbują znowu nawiązać kontakt z Jimmym, ale ten ze łzami w oczach wyznaje im, że odkąd stali się popularni, zupełnie o nim zapomnieli. Desperacja sprawia, że bohater pragnie dokonać masakry w szkole, choć rani jedynie Peyton, jego czyn ma kolosalny wpływ na losy Dana i Keitha. Dan to jeden z najciekawszych charakterów w historii seriali młodzieżowych, a zarazem bardzo trudno go jednoznacznie pozytywnie lub negatywnie ocenić. Paul Johansson wykazał się w tym przypadku niebywałym talentem i charyzmą.
„Pogoda na miłość” – dziewięć sezonów
Pierwsze cztery sezony serialu ogląda się bardzo przyjemnie, z zaciekawieniem. W czwartej serii bohaterowie kończą liceum. Twórcy uznali, że nie ma sensu ilustrować losów głównych postaci w trakcie studiów i pomiędzy czwartym a piątym sezonem następuje spory przeskok, przez co w pierwszym odcinku piątej serii bohaterowie są już po okresie studenckim.
Niestety „Pogoda na miłość”, jak zdecydowana większość seriali młodzieżowych traci na jakości w momencie, gdy telewizyjni nastolatkowie zamykają etap szkolny. O ile jeszcze w piątym i szóstym sezonie produkcja miewała dobre momenty, to po odejściu Lucasa i Peyton oraz wprowadzeniu nowych, mniej ciekawych postaci, serial przestał intrygować, a zaczął nużyć i zahaczać o absurd.
„Pogoda na miłość” – „Życie na fali” jako krótsza i lżejsza alternatywa
„Pogoda na miłość” bardzo często skręcała w stronę melodramatu, niektóre wątki z czasem (przede wszystkim Dana) mogły przypominać scenariusze z telenoweli. Dlatego mogę zaproponować nieszablonową alternatywę z podobnego okresu pt. „Życie na fali”. Serial mimo wielu poważnych wątków, był utrzymany w zdecydowanie lżejszym tonie. Produkcja przedstawiała historię Ryana Atwooda (Benjamin McKenzie) – nastolatka, który zostaje wyrzucony z domu przez matkę alkoholiczkę.
Ryan pomagając bratu w kradzieży samochodu trafia do więzienia dla nastolatków, gdzie spotyka Sandy’ego Cochena (Peter Gallagher), prawnika próbującego pomagać trudnym dzieciakom. Ponieważ Ryan nie ma dokąd wrócić, Sandy zabiera go do luksusowego domu, gdzie mieszka z żoną Kirsten (Kelly Rowan) i synem Sethem (Adam Brody). Losy głównego bohatera mogą przypominać (z przymrużeniem oka) historię kopciuszka XXI wieku.
„Pogoda na miłość” to dobra propozycja na nadchodzącą jesień, a „Życie na fali” może śmiało poczekać na wiosnę, lato, w końcu akcja serialu rozgrywa się słonecznej Kalifornii.
Ocena serialu:
7/10
