Sophia Loren – temperamentna Włoszka

Sophię Loren niewątpliwie można zaliczyć do najpiękniejszych aktorek na świecie. Artystka doskonale odnajduje się w każdym gatunku i stylu filmowym. Świetnie wypada w komedii, przejmująco w dramacie i naturalnie w kinie obyczajowym. Jednocześnie kreowane przez nią bohaterki zapadają widzowi głęboko w pamięć, są oczywiście piękne, ale też odważne, niezłomne i temperamentne jak ona sama – piękność z południa Europy.

 

Sophia Loren – uśmiech losu

Sophia Loren (Sofia Villani Scicolone), jedna z największych gwiazd włoskiego kina i najpiękniejszych aktorek świata, urodziła się w 1934 roku w Rzymie. Dzieciństwo artystki nie należało do szczęśliwych – była nieślubnym dzieckiem, co wzbudzało nieprzychylne komentarze, ponadto zaś żyła wraz z matką w skrajnie trudnych warunkach, w slamsach w miasteczku Pozzuoli nieopodal Neapolu. Jej los odmienił wygrany konkurs piękności (1949 r.) i wyjazd do Rzymu, gdzie piękna Sophia poznała znanego i wpływowego producenta Carlo Pontiego. Przez długi okres czasu para pozostawała w nieformalnym związku, jednak jeszcze zanim Loren  wyszła za producenta, drzwi kariery filmowej stanęły przed nią otworem. Ze związku z Pontim Sophia Loren przyszło na świat dwóch synów: Edoardo Ponti (reżyser i scenarzysta) i Carlo Ponti (dyrygent i pianista).

 

Sophia Loren – dziewczyna z ludu i „Hrabina z Hong Kongu”

Uznanie krytyki przyniosły włoskiej aktorce już pierwsze role, w których zwracała uwagę swoją naturalnością i temperamentem. Grała wówczas proste dziewczyny z ludu, które zacięcie walczą o swoje sprawy. Pierwszym ważniejszym filmem z Sophią Loren, było Złoto Nepalu (1954) Vittorio de Siki. Wcieliła się tu w młodą żonę piekarza, której dzięki sprytowi udaje się ukryć romans z namiętnym kochankiem. W filmie Chleb, miłość i….. Dino Risiego zagrała handlarkę ryb, a partnerował jej Vittorio de Sika. W Małżeństwie po włosku w 1964 roku (znowu de Siki) zagrała piękną Filumenę, dziewczynę, która posuwa się do podstępu, by skłonić ukochanego do ożenku. Na ekranie pojawiła się wówczas po raz pierwszy w towarzystwie aktora Marcello Mastroianni, od tej pory partnerującego jej w bardzo wielu filmach.

Ukoronowaniem komediowego talentu Sophii Loren było wystąpienie w filmie samego Charliego Chaplina, Hrabina z Hongkongu (1967). Stworzyła tu świetną kreację rosyjskiej hrabiny Natashy, która próbuje na gapę dostać się na statek z Hongkongu do Ameryki i jednocześnie nawiązuje romans z żonatym amerykańskim politykiem.

Sophia Loren – role dramatyczne

Sophia Loren nie jest jednak aktorką tylko jednego gatunku. Szybko okazało się, że doskonale wypada również w dramacie. Najlepszym filmem w tej stylistyce, w jakim wystąpiła, była Matka i córka de Siki (1960). Jej bohaterka (Casira) i jej nieletnia córka zostają zgwałcone przez Amerykanów wyzwalających Włochy spod faszystowskiej okupacji. Dość powiedzieć, że Loren dostała za tę rolę Oscara, a była to pierwsza nagroda przyznana włoskiej aktorce występującej w filmie nieanglojęzycznym.

Ważnym dziełem z Loren byli także Więźniowie z Altony (1962) de Siki. Akcja filmu rozgrywa się po II wojnie światowej, jest to opowieść o niemieckiej rodzinie przemysłowców uwikłanych w przeszłości w nazizm. Loren gra natomiast Johannę Gerlach, żonę brata zbrodniarza wojennego. Do dziś wzrusza z kolei piękny film Alana Bridgesa, Spotkanie (1974).

Ważniejszymi filmami, w których grała Loren od końca lat 70. były Krwawa zemsta (1978), film o włoskiej mafii, Prêt-à-Porter (1994) Roberta Altmana, Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (1995) i musical Dziewięć (2009) Roba Marshalla. W 1991 roku włoska aktorka została nagrodzona honorowym Oscarem za całokształt swojej twórczości.